“Werkgeluk? Maar hier moet gewoon geld verdiend worden”.
“Werkgeluk? Maar hier moet gewoon geld verdiend worden”.
In gesprek met bedrijven komt werkgeluk vanzelfsprekend vaak aan bod. Steeds meer partijen hebben de weg naar werkgeluk gevonden. Toch drukt alleen het woord “werkgeluk” nog regelmatig een aantal knoppen die ervoor zorgen dat de hele boodschap amper binnenkomt.
“Werkgeluk? Maar hier moet gewoon geld verdiend worden“; is dan de eerste reactie.
“Mensen moeten hier komen om te werken. Resultaat opleveren voor het salaris wat wij ze daarvoor elke maand overmaken! Als we in Nederland willen dat bedrijven overeind blijven, draait het daar toch gewoon op uit.”
En dan denk ik; stel dat mensen zwikken voor dat verkoop verhaal, stel dat jouw vacature toch opvalt tussen al die anderen.
Wil je dan dat ze het komen doen met zo weinig bevlogenheid?
Krijgen ze niet overal salaris waar een bepaalde tegenprestatie voor geleverd moet worden? Is dat niet het meest basale, werken voor je geld? Moeten medewerkers niet iets meer motivatoren hebben die bij de functie en jouw bedrijf passen om echt de connectie te maken met de groep mensen die je de organisatie noemt?
Zeeuwen staan bekend om hun arbeidsethos, hard werken en volhouden, zonder poespas. Toch blijkt er aan “poespas” vaak juist behoefte als ik met kandidaten in gesprek zit. Waardering, een compliment (noemt het maar poespas?), werken aan een mooi resultaat of merk, behoefte aan structuur, samenwerken en trots zijn op een resultaat of product. Een veilige omgeving waar fouten gemaakt mogen worden, erkenning van een leidinggevende. Samen willen winnen, presteren, ruimte voor creativiteit, vooruitgang of ongebonden en onafhankelijk werken. Of gewoon meer spanning, ontwikkelen, ontdekken en in lijn met je passie, een cultuur die past.
En wat dacht je van potentieel Zeeuwen? Zouden die ook niet op zoek zijn naar wat meer “poespas”, verandering, spanning, positiviteit? Het is maar wat je onder “poespas” verstaat, niet waar.
Zelden gaat het bij kandidaten het over het verzamelen van bezit, geld of status en zelfs dat zijn drijfkrachten die je niet over het hoofd moet zien. Want je wilt de juiste mensen ook nog langer dan twee jaar binden.
Voor de gemiddelde (potentiële) Zeeuw is het misschien niet eens perse nodig om een bedrijfsmassage te krijgen, niet nodig om een CHO of projectteam “werkgeluk” in het leven te roepen.
Misschien hebben ze helemaal geen behoefte aan een team-BBQ, geen bitterballetje of broodje-Smoske van de zaak op vrijdag. Niet samen lunchen, geen handgeschreven kaartjes met de tekst ”zomaar”, geen thuiswerkplek, geen support bij mantelzorg, geen sportabonnement, geen wandel-app, geen bossen bloemen, geen tas vol nieuwe bedrijfskleding op de eerste werkdag, geen secretaresse-dag.
De basis moet staan. Geen eenmalige acties. Het moet ECHT zijn.
Wat levert die aandacht-investering op aan resultaat?; aantrekkingskracht, kandidaten, lagere verzuim- en verloopcijfers, betrokkenheid, eigenaarschap en positieve energie? Wat het je kost?
Als je precies weet welke “poespas” voor dat resultaat nodig is, dan valt het misschien allemaal nog wel mee. Vraag het je mensen!
En vraag naar ons geluksprogramma via www.drijf-kracht.nl.
Regel precies waar men om vraagt, meet het effect.
Je zou er zomaar heel gelukkig van kunnen worden;-)
